Keihard trainen, een ijzeren discipline en een streng eetschema – topsporters weten wat zij moeten doen (en laten) zodat ze op het moment suprême kunnen pieken. Als sponsor volgen wij de olympische droom van de Nederlandse waterpoloërs. In aanloop naar Tokio 2020 stellen wij de vraag: wat kun je als consultant leren van ‘onze’ waterpoloërs? In deze tweede aflevering interviewen we midvoor Thomas Lucas over teams en samenwerken.

Om te beginnen: wat versta jij onder een goed team?

Het beste team is een divers team. Of je nou in een team op kantoor of in een sportteam zit, je moet veel mogelijkheden en verschillende talenten hebben. Bij ons wil je bijvoorbeeld linkshandige en rechtshandige spelers hebben. Jongens die individueel sterk zijn of juist werken voor het team. Een midvoor, een midachter; noem het maar op.

Een team moet goed kunnen samenwerken en kent ook elkaars voorkeuren. Bij mij is dat bijvoorbeeld dat ik de bal het liefst iets rechts van me wil krijgen. Je krijgt dat voor elkaar door veel met elkaar te praten en met elkaar te trainen. Zie het als het volgen van cursussen.

Hoe draag jij bij aan een team?

Ik probeer anderen zo goed mogelijk tot hun recht te laten komen. Van een praatje maken over het dagelijks leven tot samen een tactiek doorspreken. Ik wil iedereen in zijn waarde laten en dat iedereen zich op zijn gemak voelt.

Als ik eerlijk ben lukt dat vaak, maar niet altijd. Ik kan nogal direct zijn en dan kan een opmerking een averechts effect hebben. Bijvoorbeeld dat een teamgenoot er schuwer van wordt. Ik merk ook dat er culturele verschillen zijn. De afgelopen twee jaar speelde ik voor Nuoto Catania in Italië en daar kunnen ze echt fel zijn. Zij zeggen gewoon: je doet het verkeerd. Pats, boem en je leeft er maar mee. Uiteindelijk is het doel dat je de wat onzekere jongens beter kunt laten spelen. Dan wordt het team echt goed.

Heb je weleens in een team gezeten dat niet goed samenwerkte?

Helaas in het afgelopen jaar. In mijn eerste jaar in Italië hadden we drie heel sterke spelers en zij namen de rest op sleeptouw. Maar in het tweede jaar vertrokken zij naar andere clubs. Dat verschil merkte je; de coach gaf geen goede leiding, de trainingen werden slechter en de motivatie daalde.

Ik voelde dat veel jongens weinig drang hadden om zich te verbeteren. Daardoor begon ik de sport ook minder leuk te vinden, wat natuurlijk ontzettend zonde is. Dat was een van de redenen waarom ik nu weer terugga naar Nederland.

Tijdens trainingen en wedstrijden werken jullie met subdoelen. Wat houdt dat in?

Ons hoofddoel is de Olympische Spelen van Tokio halen. Om zo’n grote doelstelling te halen heb je kleinere, individuele doelstellingen nodig. Het gaat om dingen die je aan jezelf wilt verbeteren.

Lees ook ons artikel over agile veranderen en stapje voor stapje naar je doel werken

Mijn rechter been is bijvoorbeeld wat minder sterk. Mijn subdoel is dan extra trainen om soepeler en sterker te worden. Een ander subdoel is dat ik in een wedstrijd vijf uitsluitingen ‘versier’. Dat betekent dat mijn tegenstander zo’n zware overtreding moet maken dat hij er tijdelijk uit wordt gestuurd. Meestal haal ik zulke subdoelen wel. Het ligt natuurlijk ook aan je tegenstander en hoe hoog je de lat legt.

Wat ik nog lastig vind, is andere spelers aansturen en onze tactiek bewaken. Dat wil ik meer doen. Het is eigenlijk geen goede doelstelling, omdat het niet concreet is. Maar met dertig jaar ben ik een van de oudere spelers en dan hoort dat bij je rol. De coach verlangt nu ook meer.

De vorige bondscoach vond dat de persoonlijke ontwikkeling belangrijker is dan zo veel mogelijk samenspelen. Hoe beviel dat?

In Nederland hebben we een semiprofessioneel programma. Dat wil zeggen: we zijn wel fulltime met onze sport bezig, maar we krijgen er niet volledig voor betaald. De vorige bondscoach, Robin van Galen, wilde dat iedereen een professioneel programma zou volgen. Daarvoor moet je naar het buitenland. Voor mijzelf maakte dat niet uit, want vanaf mijn negentiende speelde ik al in het buitenland. Het niveau is daar hoger en je traint vaker.

De individuele aanpak heeft goed gewerkt, maar het nadeel is dat je in Oranje steeds even aan elkaar moet wennen. Harry van der Meer is onze nieuwe bondscoach en voor ons team is het nu belangrijk om vaak met elkaar te trainen. We moeten werken aan ons samenspel en de tactiek.

Heb je voor onze lezers nog een tip over samenwerken?

Als iets je dwars zit, moet je het gewoon zeggen. Aan doorhobbelen heb je niets en van één keer ruzie maken kun je sterker worden. De volgende dag ga je samen weer aan de slag.

Wil je Thomas Lucas en de rest van de waterpoloërs volgen? Houd dan waterpolo.nl in de gaten. Je kunt uiteraard ook terecht op Facebook, Twitter en Instagram.

Deze reeks verschijnt in aanloop naar de Olympische Spelen van 2020 in Tokio. Vorig maand spraken we met aanvoerder Ruud van der Horst over leiderschap. Volgende maand hebben we het met Lars Gottemaker over discipline. Foto’s: Waterpolo.nl/Beeldboot/Gertjan Kooij